Zuurpruimdading: de feiten

De stad Antwerpen sloot met drie inwoners van ’t Zuid een dading over de invulling van het nieuwe park en pleinen op de Gedempte Zuiderdokken. Een dading is een onherroepelijke overeenkomst tussen het bestuur en drie personen, van de duizenden inwoners op ’t Zuid. Ze geldt voor maar liefst 40 jaar of 7 stadsbesturen. De oorspronkelijke plannen voor Park Dok Zuid werden tijdens de gemeenteraad van 28 januari 2019 goedgekeurd. CD&V steunde als enige oppositiepartij dit nieuwe park en de bijbehorende pleinen. Toch organiseerde men buurtprotest tegen deze plannen. Dit leidde – amper vier maanden na de goedkeuring – tot een dading waarvan de ingrepen in het openbaar domein en de beperkingen ten aanzien van toekomstige evenementen niet van de minste zijn. Dat is toch allesbehalve democratisch?

Meest opmerkelijke ingrepen
1. Er wordt een sportterrein geschrapt, het resterende en enige volwaardig sportterrein wordt verplaatst en volledig omheind met heesters (vs. oorspronkelijk plan).
2. Het aanbrengen van eventuele skate-infrastructuur wordt de komende 40 jaar onmogelijk gemaakt.
3. Grotere evenementen worden geweerd, onder meer door een laag maximumaantal bezoekers en een vroeg sluitingsuur voor muziek. In de oorspronkelijke omgevingsvergunning liet men de optie voor zogenaamde hoogdynamische evenementen nog open. Een beheerscomité waarin ook de bewoners stemrecht hebben, beslist over elke eventaanvraag.

De drie bewoners krijgen tot 80.000 euro gerechtskosten terugbetaald. Dat is ongeveer 27.000 euro per persoon. De volledigheid gebiedt me trouwens te zeggen dat er twee dadingen zijn. De dading die handelt over de afwikkeling van de mobiliteit werd gesloten tussen twee (andere) mensen en het stadsbestuur. Deze dading is volgens mij evenwichtig, al ben ik geen fan van het instrument. Ze zorgt voor een betere verkeerscirculatie en investeringen in luchtkwaliteit. Elke partij betaalt hier bovendien de eigen gerechtskosten.

Een stadsbestuur dat springt van dading naar dading moeten we écht vermijden.

? De stad moet ‘deals’ maken met élke Antwerpenaar. Drie inwoners – ook wanneer zij het goed bedoelen! – da’s nog geen halve percent van wat er daar woont. Buurten passen zich ook aan aan nieuwe evoluties. Een overeenkomst die alles voor 40 (!) jaar op slot doet, is ongezien en verre van democratisch.
? Parken zijn niet privé, maar hebben een publieke functie. Ze zijn – volgens de draagkracht van een buurt en de levenskwaliteit van de buurtbewoners – af en toe gastheer voor fijne evenementen . Denk maar aan Jazz Middelheim, de Vlaamse feestdag, Linkerwoofer, Festival Flandrien, Antwerp Metal Fest, Willrock, Cirq@Taque, … . Wie een evenementenlocatie schrapt, duwt events definitief weg of verschuift ze naar andere terreinen die bijgevolg méér belast zullen worden. Is dat wat we willen?
❌ En dat inspireert misschien weer andere inwoners nabij parken, pleinen en nieuwe projecten om van zich te laten horen. Daarom zijn dergelijke dadingen gevaarlijke precedenten. Zeker als je de gerechtskosten met belastinggeld terugbetaald.

Een stadsbestuur dat juridisch wankelt en bovendien niet luistert naar haar inwoners, krijgt vroeg of laat het deksel op de neus. Als je plannen neerlegt waartegen men met de vingerknip kan procederen en bovendien nog eens verzaakt aan grondige burgerparticipatie (of er alleszins niet naar luistert), zal buurtprotest niet uitblijven. Dat is exact wat er hier gebeurde. In zekere zin kan je het de burgers niet kwalijk nemen dat ze hun rechten uitoefenen. Het is aan de overheid om te zorgen voor een evenwichtig en juridisch solide dossier. Helaas is dat hier niet gelukt. Het risico op een dading vergroot dan omdat werven stilliggen en schadeclaims voor de overheid toenemen. Burgers durven die zwakte te gebruiken.

De dading waarvan sprake schrapt publieke functies, zoals een sportveld. Grote evenementen worden geweerd. Kijk maar naar Antwerpen Zingt, dat in augustus 2019 voor de laatste keer op deze locatie plaatsvindt. Ik koos daarom bewust voor de term zuurpruimdading, omdat de overheid mee aan de onderhandelingstafel zat en dit oogluikend toeliet.

CD&V voert de komende jaren oppositie. Dit doen we constructief als het kan, maar kritisch wanneer het moet. Ook zo maken we de stad beter, gewoon op een andere manier. Laten we dit soort dadingen definitief begraven.

ATV (Antwerpse Televisie) merkte mijn (scherpe) tussenkomst hierover op en nodigde me uit voor een debat. Dat kan u hieronder bekijken.

Geef een reactie